dummy

Yorgunluğa bakış açını değiştir: “Öldüm bugün”den “İyi ki yoğun yaşadım”a

Bazen çok yoruluyoruz, doğru mu? Bugün metroda bir konuşmaya kulak misafiri oldum. Biri “Öldüm bugün!” diyordu yanındakine. Benim de günüm çok yoğun geçti ve yorulduğumu hissettim. Bununla beraber, böyle bir ifadeyi duyduğumda, “İyi ki yoğun yaşadım!” diye geçirdim içimden.

dummydummy

Elbette ki hepimizin yaşadığı, algıladığı dünya çok farklı. Hepimizin ayrı ayrı yükleri, yorgunlukları, altında ezildiği sorumlulukları var. Bir metropolde yaşıyorsanız, adımınızı attığınız andan itibaren trafik, egzoz, yetişme telaşı, asık ve gergin yüzlerle her an karşı karşıyasınız demektir. Ve bu karşı karşıya kaldığınız tüm unsurlar sizin yorgunluklarınızı daha da katlar, doğru mu?

Ne yapacağız peki? Anda olacağız ve güzellikleri görme becerimizi geliştireceğiz. Oyun gibi. Geçmişte bu bilinçte değildim. Yorgunlar kervanında söylenip duruyordum. Söylenmiyorsam da içime atıyordum ve baskılıyordum. Ve her şey çok yorucuydu. Şimdi 5 durak giderken metroda gözümü kapatıp meditasyon yapabiliyorum. Tutunacak bir yer bulup, kendimi güvene alıp, gözlerimi kapatıp, yüzüme hafif bir tebessüm yerleştirip (canım sıkkın olsa bile bilinçli bir tebessüm), dikkatimi nefesime ve de hayalimde canlandırdığım güzel cennet mekanlara verebiliyorum. Metroda müzik yapan gencin ezgisine ortak olabiliyorum. Ona ufak bir katkıyla destek olduğum için mutlu olabiliyorum. Renkli çantalar, şapkalar, kıyafetler, takılar gördüğümde insanlarda “Ne güzel renkler!” diyerek neşemi artırabiliyorum. Eve ulaşana kadar tüm bitkileri, çiçekleri, ağaçları, kedileri, kuşları fark ediyorum. Eve ulaştığımda ılık bir duş ve ayakların uzatılmasıyla gelen rahatlama ve dinlenme hissi: Oh mis… Yorulduysak, dinleniriz, geçer.

Yeter ki olan her ne ise onu orada bırakmak ve hayat akarken tüm bu keşmekeşin içinden cımbızla iyi gelen her şeyi yakalayabilmek. Bir an için durmak ve fark etmek. Neyi mi?

  • Bugünü kendime nasıl armağan edebilirim?
  • Bugünün kalan son saatlerini / dakikalarını nasıl keyifle yaşarım?
  • Güzellikleri görme becerimi nasıl geliştirebilirim? “Öldüm bugün!” ifadesini “İyi ki yoğun yaşadım!” ifadesine nasıl dönüştürürüm?
  • İşimi nasıl sevebilirim?
  • Severek yapacağım bir iş nasıl bulurum?
  • Ruhumu nasıl beslerim?
  • Motivasyonumu artırmak için neye ihtiyacım var?

Soruların gücü ve cevap arayışı hayatımızın sorumluluğunu almaya yaklaştırır bizi. Sorular soran insan cevaplara mutlaka ulaşır. Yeter ki ihtiyacınız olan soruyla buluşun. İyi ki dolu dolu yaşıyorum ve iyi ki güzellikleri görme becerimi geliştirme odağım var!

Sevgiler…

Instagram: ftmyildiz

İlginizi çekebilir: İyimserlik her zaman işe yarar mı: İyimserlik penceresinden ne zaman bakalım, ne zaman bakmayalım?

Fatma Yıldız: Merhaba, yetişkin eğitimi alanında lisans ve yüksek lisans okudum. ICF onaylı dünyanın en büyük koçluk okullarından Erickson International School’dan tüm koçluk eğitimlerimi ve NLP Practitioner ile NLP Master programlarını tamamladım. ICF (Uluslararası Koçluk Federasyonu) PCC seviyesi usta koçlarından biriyim. Şu an ağırlıkta yönetici ve takım koçluğu yapıyorum. Bununla beraber doğa ve yeni yerler görme tutkunu, çiçek, deniz, ağaç sevdalısı, hayvan dostu, kedi annesi ve yaşama coşkuyla bağlı biriyim. 2007-2008 yıllarında ağır bir kolon kanseri tedavisi gördüm. Sonrası hayatımın yeni bir dönemi başladı. Yaşam sanatını hakkıyla icra etmeye çalışıyor, tüm bilgi, beceri ve deneyimlerimi birçok kanalla insanlara ulaştırmaya çalışıyorum. Stres Yönetimi, Resilience, Yaşamı Güzelleştirmek, Potansiyelini Keşfet konularında programlar yaparken, iş dünyasını iyileştirmek ve insan odaklı hale getirmek için çalışmalar yapıyorum. Benimle ilgili detay bilgilere buradan ulaşabilirsiniz. https://www.fatmayildiz.com/hakkimda/
İlgili Makale
whatsapp