Hayat bizi zorladığında olumsuz duygular içine gireriz. Oysa, hayat bizi zorlamadan kendimizi geliştirmeye ihtiyaç duymayız.
Yetersiz ve güçsüz kaldığımız her durum, yeni becerilere ve yeteneklere sahip olmamız gerektiğini gösteren çok kıymetli anlardır. Bizi güçlendirerek, daha yeterli ve becerikli olmaya itecek olan şey yetersiz kaldığımız anlardır.
Yetersizliğimizin farkına varmadan onu geliştirme ihtiyacı duymayız. Güçsüz kalmadan daha güçlü olmamız gerektiğini düşünmeyiz. Çaresiz kalmadan sorunla başa çıkabilme potansiyelimizi geliştirmeyiz.
Bu nedenle yetersiz, başarısız ve çaresiz kalınan anlar bir sorun olarak değil, bizi geliştirecek olan araçlar olarak kabul edilmelidir.
Her olumsuz deneyimin olumlu bir tarafı bulunduğunu, her engelin aslında bir vasıta oldugunu, karşımıza çıkan her zorluğun değerli bir özünün olduğunu, her hatanın ruhsal farkındalığınızı geliştirdiğini öğrendiğiniz an bu olaylara bakış açınız da değişmeye başlar ve bütün bu olumsuz gidişatı hayatınızı derinleştiren olaylar olarak algılamaya başlayabilirsiniz.
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız.