Uyumlanma zamanı: Hayatın dengesine ayak uydurabilmek

Hayat öyle bir denge ki… Hiçbir şey zamanından önce veya sonra olmuyor. Hayat bütünüyle bakabildiğin kadar güzel. Mükemmel bir şekilde dizaynlanmış ve öyle bir denge içinde ki o an içinde bunu görmek zor olsa da uzaktan bakabildiğinde anlayabiliyorsun, hatta çözebiliyorsun şifreyi.

Hayatına giren, hayatından çıkan her şeyin aslında bir amaçla geldiğini, yaşadığın tüm acıların bir nedeni olduğunu, her şey sözde senin yaratımın olsa da aslında özde evrenin bir yaratımı olduğunu ve zaten hayatla uyum içinde gittiğinde senin arzun ile O’nun arzusunun “1” olduğunu…

O zaman ne için savaşıyorsun hayatla, deneyimlerinle? Ne için direnç gösteriyorsun duygularına, yaşayacaklarına, hayatına girene, hayatından çıkana? Neyi değiştirmeye çalışıyorsun?

Hayat öyle bir denge ki, devam ettikçe bir gün güleceğiz, bir gün ağlayacağız, bir solacağız, bir gün açacağız. Tüm duygular yaşanacak. Farklı türlü düşünceler yoklayacak kapımızı. Kimine açacağız kapıyı, kimine kilitleyeceğiz.

Kalbimiz kimi zaman aşkın ve sevginin varlığında hızla atacak, kimi zaman yokluğunda sakinleşecek, durgunlaşacak. Gözlerimiz kimi zaman aşkla, umutla bakacak, kimi zaman yerini umutsuzluğa bırakacak.

Türlü kimliklere bürüneceğiz. Farklı maskeler takacağız belki. Belki biri yaramıza basacak kanayacağız. Sonra biri gelecek ve onları sevgiyle sarmaya başlayacak. Bir kış olacağız, dondurucu soğuklara maruz kalacağız.

Bazen yaz olup ısıtacağız herkesi, her şeyi. Hayat tüm varlığıyla bazen oynayacak bizimle, dalga geçecek, tiye alacak, bazen de biz onunla dalga geçeceğiz. Bir rüya olduğunu kendimize hatırlatıp, nötrlüğümüzü koruyacağız belki. Bir gün gelecek ve devran dönecek. Burnu büyükler küçülecek, kalbi büyükler dünyayı yönetecek. Hayat bu, belli mi olur?

O sürprizlerin, zıtlıkların, toksinin, huzurun, huzursuzluğun, neşenin, hüznün, aşkın, kavganın, her şeyin yaşandığı bir denge. Her şeye rağmen yaşanmaya değer…

İhtiyacın olan tek şey uyum. 4 mevsimle ilerleyebilmek. Yağmur yağıyorsa şemsiyeni aç, kar varsa dışarıda tak eldivenini, atkını, güneş çıkıyorsa sür kremini… Hiçbir şeyi üzerine yapıştırma. Tüm duygular gelir geçer. Ve sen duyguların değilsin, düşüncelerin değilsin. Öyleyse içine dalma; tanık ol ve ak bir nehir misali. Hayat öyle bir denge ki sakın değiştirmeye çalışma! Yoksa dengen bozulabilir…

İlginizi çekebilir: Hayat seçimlerden ibaret: Bu yolculuktaki en kolay ve özgür seçim ise kendiniz olmak