Sadeleşmek: Hayat küçük şeylerle büyür
Eskiden kahve dışında her şeyde sadelik aradığımı söylerdim; artık kahveyi de sade içiyorum. Hayatta fark yaratan şeyler detaylarda saklıdır. Sadelik arayışı da biraz böyle bir yolculuk aslında; küçük detaylar yeterli her şeyi daha büyük kılmaya…
Sadeleşmek, azaltmak ya da azalmak demek değildir, tam tersi daha fazlasına hâkim olmak ve büyük resmi bilmekten başlayan bir damıtma, öze inme yolculuğudur. Bir konu hakkında ne kadar bilgili olduğunuzu, onu en özet şekilde anlatabildiğinizde gösterirsiniz.
Elinizde tutmanız gereken parçaları bulabilmek için önce bütün parçaları bilmelisiniz. Toplamadan önce biraz dağıtmak gerekir yani. Bazı deneyimler sizi tahmin etmediğiniz yerlere götürebilir. Bazen yoldaki manzaradan, bazen yolculuktaki insanlardan bir şeyler öğrenirsiniz. İnişler ve çıkışların getirdiği hareket aslında bizleri yolda tutan şeydir. Yol almak için her zaman yokuş yukarı tırmanmak gerektiği yanılgısına düşmeden, ilerlemenin peşine düşmektir esas olan. Yolda dağılanlar olabilir, olacaktır da. Olmasına izin vermek de yolculuğun bir parçasıdır. Bazen dağılan bir bavulun içinden unuttuğunuz bir eşya ya da unuttuğunuz bir beceriniz gün yüzüne çıkabilir. Tam ihtiyacınız olan anda yeniden sizinle buluşabilir.
Elinizde neler var, derli toplu olanlar, dağınık olanlar; hepsine şöyle bir bakmak lazım önce. Sonra da bir yerden başlamak lazım, sadeleşmeye. Önce ağırlıklardan kurtulmak lazım, neticede hepimiz yerçekimine karşı yaşıyoruz. Ağırlıklardan kurtulmak biraz zaman alabilir, bize ağırlık yapan şey bir kişi ise ilişkimizi gözden geçirmeli, kendi duygu ya da düşüncelerimiz ise neden ağırlık yaptıklarını bulmalıyız önce. Artık bize iyi gelmediği halde bırakmadığımız, adeta tutunduğumuz şeyler olduğunu fark ediyorsak eğer, artık avuçlarımızı açma ve bırakma vaktinin geldiğini hatırlatmalıyız kendimize. İhtiyaç duyuyorsak yardım da istemeliyiz.
Çevremizdeki ağırlıklardan da kurtulmalıyız. Fazla eşyalar, fazla giysiler, fazla kitaplar, bizimle olan yolculuğunu bitirmiş her şeyi yeni yolculuklarına göndermeliyiz. Onlardan faydalanacak yeni kişilerle buluşturmalı, paylaşmalıyız. Bu kısım biraz daha kolay olabilir, eşyaların yerini değiştirmek düşüncelerin yerini değiştirmekten çok daha kolay çünkü. Ama herkesin tutunduğu şey kendi özelinde değişir, birine zor gelen öbürüne çok kolay gelebilir.
Sadece ağırlıklardan kurtulmak sadeleşmek demek değildir, ama hafiflemek demektir ve güzel bir başlangıçtır. Bütün ağırlıklardan da bir anda kurtulamayabiliriz, bir yandan bu sürece devam etmeli, bir yandan da tutunduğumuz şeylerden edindiğimiz farkındalıkları kendimize rehber edinmeliyiz.
Sadeleşebilmek için zamanımızı daha iyi yönetmeyi de öğrenmemiz gerekiyor. Zaman çok değerli ve elimizde sadece bu “an” var. Dolayısıyla ona çok iyi bakmalıyız. Günümüzde her alanda uzmanlaşmayı, aynı anda 5 işi birden yapabilir halde olmayı dayatan düzende kendimize molalar yaratmalıyız. Aynı anda 5 iş yapmanın doğru olmadığını kabullenerek bile işe başlayabiliriz. Odaklanmak yapılan işin kalitesini artıracak, dolayısıyla bizleri daha başarılı kılacaktır. Bu nedenle zamanımızı en iyi şekilde yönetmek için çabalamalıyız.
Zaman yönetiminin bir başka konusu da, hayattaki önceliklerimizi iyi belirleyebilmektir. Ne kadar büyük işler başarıyor, ne kadar çok para kazanıyor olursanız olun, eğer gün içinde sevdiğiniz biriyle sohbet edemediyseniz, kafanızı kaldırıp gökyüzüne bakamadıysanız, kendinizle 10 dakika baş başa kalamadıysanız, çok verimsiz bir gün geçirmişsiniz demektir.
Sadeleşmek için çok önemli bir şey daha gerekli; biriktirmek. Demin fazlalıklardan kurtulmaya çalışırken şimdi biriktirmek de nereden çıktı? Biriktirmemiz lazım, çok fazla bilgi, çok fazla anı ve çok fazla tecrübe. Sade olan az olan demek değil, öz olan demektir. Öze ulaşmak ustalaşmayı gerektirir. Daha çok okudukça, ufkumuzu genişlettikçe, deneyimler edindikçe ve bunlardan öz olanı damıtmayı öğrendikçe gerçekten sadeliği yakalayacağız. Sadeleşmek bir yolculuk, her katmanda biraz daha hafifleyerek, biraz daha öze yaklaşmamız mümkün.
Dilde de sadeleşmek gerek. Esas olanı anlatmak için süslü cümlelere hiç lüzum yok. Anlam yaratmak için “çok” gerekmiyor, sadece “gerçek” gerekiyor. En yalın haliyle gerçek olan neyse, saf olan neyse onu tutmalıyız sözümüzde. Sözcüklerin sadeleşmesi çok güçlü etkiler yaratır. Bizler konuşarak iletişim kuran varlıklarız, her bir sözümüz dalga dalga büyüyerek çok fazla yere dokunuyor, tıpkı suya atılan taşlar gibi. Burada yakalayacağımız sadelik, ilişkilerimizde aradığımız saflığı bulmamıza da yardım edecek.
Sadeleştikçe derinleşir ve çoğalırız. Hayatta bizi mutlu eden şeyler, küçük şeylerdir esasen. Belki de sık sık bunu hatırlatmalıyız kendimize. Çok fazla yüzeysel ilişki yerine, az ama güvene dayanan saf ilişkiler, çok fazla eşya yerine gerçekten lazım olan kaliteli eşyalar, çok süslü laflar yerine doğru ve samimi birkaç söz; sadeleşmek için bunlar lazım bize. Bir de unutmamak lazım; hayat küçük şeylerle büyür.
İlginizi çekebilir: Bahar temizliğinin tam zamanı: Zihnimizin tozunu almakla başlayalım mı?