Bir bilgeye sormuşlar, “Siz nasıl böyle sakin kalabilmeyi başarabiliyorsunuz, bize de anlatır mısınız lütfen, bu işin sırrı nedir?” Bilge de cevap vermiş, “Ben biriyle sohbet ederken yalnızca onu dinliyorum ve onunla konuşuyorum, yemek yerken yemek yiyorum, yürürken yürüyorum.” Dinleyenler sabırsızlanmış, “E tamam, biz de öyle yapıyoruz zaten, siz bize sakin kalabilmenin sırrını söylemediniz ki.” Bilge tekrarlamış: “Ben biriyle sohbet ederken onu dinliyorum, yemek yerken yemek yiyorum, yürürken yürüyorum.” Ve bunun üzerine eklemiş: “Siz biriyle konuşurken ne söyleyeceğinizi veya bambaşka şeyleri düşünüyorsunuz, yemek yerken televizyon izliyor, yürüyüş yaparken telefonla konuşuyor, bir iş yaparken diğer işleri düşünüyorsunuz.”
En son ne zaman hangi işi yapıyorsanız gerçekten sadece ona odaklandığınızı hatırlıyor musunuz? Bu hikayeyi nerede okumuştum bilmiyorum ve sonra internette de bulamadım, bu yüzden hatırımda kalan kadarıyla aktarmaya çalıştım. Tabii biraz günümüze uyarlama yapmayı da ihmal etmedim. Verilmeye çalışılan mesaj çok açık. Odaklanabilmek, belki de günümüzde sürdürmesi en güç becerilerden biri.
Geçen gün 8 dakikalık bir videoyu kesintisiz izleyemediğimi fark ettim. Gözüme takılıyordu, etrafı topladım, videonun altındaki diğer videoları inceledim, arkadaşıma mesaj attım, yemek siparişi verdim vs. Bu süreçte zihnimin nasıl konudan konuya atladığını ve pek çok şey daha düşündüğümü belirtmeme gerek yok sanırım. Yalnızca 8 dakikamı ve dikkatimin tamamını bu videoya ayırmak gerçekten çok mu zordu? Film izlerken sadece film izlemek, bir sohbet içerisindeyken sadece dinlemek ve konuda kalabilmek… Bunlar adeta lüks gibi geliyor. Sakin kalamadığımıza şaşmamak gerek. O an ne yapıyorsak sadece ona odaklanabilmek için zihnimizi bu yönde eğitmemiz gerekiyor. Bu konuda gelişebilmenin tek yolu istekli olmak ve pratik yapmak.
Odaklanarak yapmaya karar verdiğiniz iş her ne ise, o an geriye kalan her şeyi bir kenara bırakabilir misiniz? Böyle bir odaklanma deneyimini hayata geçirdiğinizde bunun hiç de kolay olmadığını fark edeceksiniz. Evet, telefonu sessize alıp başka bir yere bırakmak, sakin bir köşeye geçmek işe yarayabilir. Ancak bunu yaparak yalnızca dışsal dikkat dağıtıcı faktörleri ortadan kaldırmış oluyorsunuz. Zihnimiz ve düşüncelerimizse her an bizimle ve onları bir kenara bırakabilmek pek mümkün değil.
Nefese odaklanarak meditasyon yapmanın, düşüncelerimizin gelip geçmesine izin verme konusunda oldukça etkili olduğu bir gerçek. Bunun yanında, benim işime yarayan yöntemlerden bir tanesi yanımda kağıt, kalem bulundurmak. Aklıma yapmak istediğim başka bir iş geldiğinde not alarak, onu somutlaştırıyorum. Böylece zihnimi, unutma riskine karşı sürekli bana bir şeyler hatırlatma sorumluluğundan kurtardığımı hissediyorum. Gerçekten yaptığınız işe odaklanmayı istediğiniz için, düşünceler veya dürtüler geldiğinde “Ben şu an bu işi yapıyorum” diye kendinize hatırlatmanız gerekebilir. Dikkatinizi yaptığınız işe çevirmekte ne kadar başarılı olursanız, zamanla odaklanma sürenizin o kadar geliştiğine şahit olacaksınız.
Dilerseniz @dorecoaching Instagram hesabını takip ederek paylaşımlarımı görebilir ve benimle iletişime geçebilirsiniz.
İlginizi çekebilir: Oyalanma davranışının önüne geçmek için 6 öneri