2020 bize şükretmeyi, içe bakmayı, teslimiyeti ve büyük fotoğrafa odaklanmayı öğretmedi mi? Öğretmek hafif kalır dersen, mecbur bıraktı da diyebiliriz. Sürece direnenler ise kaybedenler kulübünün birer onursal üyesi oldular. “Yeni yıl, yeni sen” tarzı pazarlama yaklaşımları, oldum olası germiştir beni. Değişim, dönüşüme varım, ama bunca yıllık emeklerimi bir kenara atıp yeni bir Yasemin’i sil baştan kaldıramayacağım. Yenisiyle değiştireceğime, elimdekini sevme çabası benimki.
Sen üç sene evveline kadar yılbaşında eğleneceksin diye kendini o partiden bu partiye savur, sabahlar olmasın gazıyla kendinden geçercesine coş, sonra ertesi gün, yeni yıla perişan başla. Ben olayı yanlış kavramışım meğer. İşin sırrı yılı nasıl kapadığından çok, nasıl başladığında yatıyormuş. 33 yıllık hayatımda ilk kez bu sene yalnız kutlayacağım yeni yılı. Ve uzun zamandır ilk defa bir yılbaşı programı beni bu denli heyecanlandırıyor.
Niyetim yepyeni bir ben değilse de, mütemadiyen değişen, dönüşen ve gelişen bir ben. Hayallerimi gerçekleştirebilmem için de yapacağım yegane şey; kurduğum büyük hayallere en minik adımlarla başlamak. Eğer dikkatimiz neredeyse enerji de oraya yöneliyorsa, niyetleri netlikle belirlemek mühim. Ve sandığımızdan biraz daha fazla özen isteyebiliyor. Yerin kulağı, kelimelerin gücü var. Maazallah dileklerin gerçek oluverir. Bugün dilediğin eksik niyetler, yarın bi tarafını tırmalamasın sakın. Huzur dilemeyi atladın diye manzaralı evinin terasına su bastı mı ağlamayasın sonra. Birlik, gelişim, huzur, uyum demeden gerçek aşk dilersin. Sonra “seversin kavuşamazsın, aşk olur” sözü döner tırmalar poponu. Kilo vermek yerine, sağlıklı bir bedene sahip olmak gibi güncellemeler atabiliriz kanımca niyetlerimize.
Bir şeylere niyet ederken, istediğin şeyin kendisindense hayatına getirmesini istediğin duyguya odaklanmak çok daha önemli. Israrla istediğin şey senin için hayırlı değilse, hiç gerçekleşmesin daha iyi. Böylelikle bütün hayatını önden planlama ve kontrol edebilme illüzyonu yerine, nice potansiyellere açık kapı bırakmış oluyoruz. Keza bu dönem bize yapılan planların birden nasıl da çöpe gidebileceğini kanıtladı. Bu yüzden gerçekleşmeyen dileklerimizin bizim için çok daha hayırlı bir sebebi olduğuna inanmak, insanın içine su serpiveriyor.
Yılı kapama ritüellerimin başında, tüm senenin şöyle bir özetini çıkartmak oluyor. Kendime sorduğum soruları, ilgini çekerse diye aşağıya bırakıyorum. Hem bir önceki senede aldığım yolun özeti oluyor, hem de yeni yıl niyetlerimi belirlemiş oluyorum. En zevkli kısmı da geri dönüp, geçmiş yıllardaki yanıtlarıma bakmak. Şifa olsun.
Mutlu seneler!
Sene sonunda kendine sorulası sorular:
- 2020’de kendinde neleri keşfettin?
- Neleri tekrar tekrar yapamadın?
- Neleri başlattın?
- Neleri bitirdin?
- 2021’de nasıl bir sen olmak istersin?
İlginizi çekebilir: Kendimize alan tanımak üzerine: Durdurun dünyayı inecek var