Muhafazakâr kesimin cinsellik tabusu: Toplumlar için cinsellik şiddetten daha mı tehlikeli?

Son zamanlarda medyada gündemi meşgul eden en önemli konulardan biri, Türkiye’deki muhafazakâr kesimin cinsellik ve toplumsal cinsiyet konularında endişelerini dile getiren söylemleri ve bu söylemler üzerinden yola çıkılarak yapılan yasal düzenlemeler.

Toplumdaki muhafazakâr kesimin bu konuda neden bu kadar hassas olduğuna geniş bir çerçeveden bakarak, toplumsal cinsiyetçiliğin dünya tarihindeki örnekleriyle bağlantılar kurarak, bu konuya olabildiğince mantıksal bir çerçeveden bakmaya karar verdik.

Cinsellik ya da kadın vücudu ile ilgili bu kadar korkutucu olan gerçekler neler?  Kadın vücudu ve cinsellik konusunu toplumdaki şiddet olaylarından bile daha önemli kılan şey ne? Cinselliğin ve insan bedeninin göz önünde olması kimleri niye rahatsız ediyor?

Cinselliğin şiddetten daha korkutucu bir eylem olması aslında yeni bir trend değil. “Yasak meyve” hikayesi yazıldığından beri, toplumda kadına atfedilen roller aslında çok açık: tehlike unsuru, şeytanın işbirlikçisi, baştan çıkarıcı… Geçmişten günümüze kadının baştan çıkarıcılığı  yüzünden(!) yaşanmakta olan cinsellik; daima toplum düzenini bozan, insanların iyiye ulaşmalarını engelleyen bir eylem gibi gösterilip politikadan ekonomiye, bir çok alanda günlük yaşamı etkileyen bir olgu olarak yerini alıyor.

Kadına yapılan şiddetin amacı ise bu düzen bozan varlığı yola getirebilmek için cezalandırmak; toplum ahlakını bozmanın bedelini ödetmek. Tarihe baktığımızda “cadı avı” olarak adlandırılan ve çocuk doğurma, cinsellik gibi fonksiyonlarını kaybetmiş; erkek egemenliği altında değil tek başlarına yaşayan; yaşadıkları toplum üzerinde güç sahibi olduklarına inanılan kadınların zararlı bir takım işler yaptıkları öne sürülerek yok edilmesi de, aslında kadınların toplum içinde güçlü pozisyonlarda olmasının yıllardır nasıl bir tehlike unsuru olarak görüldüğünün ve bu görüşün kadına karşı şiddeti nasıl desteklediğinin bir kanıtı niteliğini taşıyor.

Kadın cinselliği yıllardır erkeklerin yaptığı çalışmaların ve toplumsal düzenlemelerin en popüler konusu. Örneğin, Aristocu felsefe akımı kadını birey değil bir nesne bazında inceliyor ve kadının var oluş amacının yalnızca toplumun sağlıklı ilerlemesi, yani üreyip çoğalabilmesi, olduğunu savunuyor.

Şiddet unsurunu yüzeysel olarak incelediğimizde ise, tarihteki örneklerine bakarak genelde erkek egemenliğinde geliştiğini söyleyebiliriz. Dünya üzerinde geçmişten günümüze var olan savaşlar, silah kullanımı, askerlik gibi şiddet içerikli tüm hareketlerin genelde erkeklik olgusuyla bağdaştırıldığını söylemek yanlış olmayacaktır. Tarih boyunca devletlerin kurulması, yönetilmesi, yeni topraklara kavuşulması daima şiddet yoluyla olmuştur ve tüm bu hareketlerin başında olan kişiler dünyanın her yerinde istisnasız erkeklerdir.

Tüm bu nedenlerden dolayı televizyonlarda çıplak kadın görüntülerinin, sevişme sahnelerinin yer alması ya da evlerde kızlı erkekli kalınması bir toplumda yerleri yerinden oynatabiliyorken; kanın gövdeyi götürdüğü şiddet içerikli filmlerin çocuklar tarafından izlenmesi ya da son yıllarda öldürülen kadın sayısının on binleri bulması hiç kimsenin umurunda olmayabilir.

Yalnızca seks ve cinselliği gösteren at gözlüklerini bir kenara bırakıp, topluma gerçekten zarar veren şeyleri görebileceğimiz ve bunlar üzerine düşünebileceğimiz günlere ulaşmak dileğiyle.

Yazarın diğer yazıları için tıklayınız.