İnternette şöyle bir araştırırsanız, dövüş sporları öğrenmeniz için çeşitli nedenler sayan birçok liste ve yazıyla karşılaşabilirsiniz.
Performans ve fiziksel becerilerin gelişmesi, formda kalmak ve kendini savunmayı öğrenmek gibi bariz katkılarının haricinde en önemli maddeleri toplarsak; rakibinize saygı göstermek, özgüven, özsaygı ve otokontrol gibi kişisel gelişim öğelerinin kazanılması, hedef koyma/ona ulaşma ve yapıcı şekilde rekabet etme, sorun çözme becerileri, odaklanma, istikrar, disiplin, zihin-beden dengesinin korunmasını sayabiliriz.
Belki de bu sebeplerden dolayı günümüzde birçok beyaz yakalı çalışan ve yönetici bu sporlara yöneliyorlar.
Fakat ben size, kentli çalışan kadın ve erkeklerin dövüş sporları yapmalarının nedenlerinden oluşan bambaşka bir liste sunacağım;
1. Bundan böyle sizi sinirlendiren bir durumda soğukkanlılığınızı korumaya devam edebilirsiniz; çünkü artık şunu biliyorsunuz ki, en kötü senaryoda bile en büyük avantaja sahip olan taraf çok yüksek ihtimalle sizsiniz; Hatta belki de haksız rekabete sebep olacak kadarına! Derin bir nefes alın, dengesizi koruyun, gereksiz yere enerjinizi aşağı çekmeyin ve sinirlendiğiniz kişileri karma’ya havale edin.
2. Şaka bir yana, işler o noktaya gelirse veya ciddi bir tehlike durumu söz konusu olursa, “fight or flight response” olarak adlandırılan içgüdüsel “kavga et ya da kaç tepkisi” halinde, o duruma en uygun olacak kararı alma ihtimaliniz daha yüksek. Daha da önemlisi, kararınız ne olursa olsun, onu desteklemek için elinizde çok daha fazla beceri olacağı kesin (kaçma durumunda kondisyonunuzdan bir şüpheniz olmasın; diğer seçenek için ise çok da bir şey söylemeye gerek yok sanırım).
3. Dövüşmeyi bilmeyen arkadaşlarınız filmlerde, animelerde, aksiyon sahnelerinde izleyip özendikleri karakterlerin yaptıklarına sadece seyirci kalmaya devam ederken; siz artık onlara taş çıkartabilirsiniz. (Bkz. ilk yazım)
Tabii o arkadaşlarınızı da “cosplay”e yönlendirebilirsiniz.
4. Gündelik hayat, iş, trafik, koşturmaca derken biriken stresi atamayıp; bazen durduk yere birlikte çalıştığımız insanlara, ağırlaşan bilgisayara, yolda yanımızdan geçen yabancıya, bakkala, trafikte yandaki arabanın şoförüne, evde sevdiklerimize, pili biten kumandaya, televizyonda haberleri sunan spikere bağırmak, patlamak yerine tüm hıncınızı kum torbasından veya hocanın / çalışma partnerinizin tuttuğu darbe yastıklarından çıkartabilirsiniz.
Sizi temin ederim pamuk gibi bir insan olacaksınız. Tabii bilenleri için tehditkar bir pamuk…
5. Şöyle bir düşünün; son derece yoğun bir şehir hayatının yorucu döngüsünde yaşıyorsunuz. Sabahtan akşama (hatta geceye) kadar çalışıyorsunuz veya tüm ev ve aile hayatını çekip çeviriyorsunuz. Kendinize ayırdığınız zaman yok sayılır. Bedeniniz bitkin, ama en çok da kafanız…
Fakat tüm bunların arasında zaman ve olanak yaratıp, televizyon karşısında ayaklarınızı uzatıp kendinizi unutmak yerine; haftada birkaç kere kendinizi dövüş antrenmanına atıyorsunuz. Başlarda bu yoğunluğun arasında antrenmanlara gitmemek için çok nedeniniz var gibi görünebilir; ama devam ettikçe bağımlısı oluyorsunuz bu bol terli, talepkar, yoğun, meydan okuyucu fiziksel aktivitenin. Çıkışta bedeniniz gerçek anlamda yorgun ama zihniniz capcanlı ve rahatlamış… İşte kent yaşamı döngüsünü kırmanın yollarından bir tanesi!
Tabii siz bunun kazanımları içten içe hissederken, iş arkadaşlarınıza veya ev sakinlerine “savaş yaralarınızı” gösterip hava atma olanağını da kaçırmayın, bunu misliyle hakettiniz!
Fotoğraf: Gözde Türkkan (Fight-Flight-Freeze Serisi)
Yazarın diğer yazıları için tıklayınız.