“Hiç güzel değilim, keşke gözlerim renkli olsaydı.”
Bu veya benzeri cümleleri söyleyen kişilerle hepimiz zaman zaman karşılaşıyoruz. Birçok insan kendi görünüşünü sert bir şekilde eleştiriyor. Peki hiç düşündünüz mü, insanlar güzellikleriyle ilgili kendilerini bu kadar sert eleştirdikleri için kimi suçluyor? Tahmin etmesi o kadar zor değil; tabii ki medyayı! Herkes medyanın dayattığı güzellik standartlarını eleştiriyor.
Araştırmalar, medyanın kendimize ve başkalarına yönelttiğimiz eleştiriler üzerinde negatif bir etkisi olduğunu gösteriyor. Birçoğumuz, medyanın kendimizi algılayış biçimimizi nasıl etkilediği üzerine yoğunlaşıyoruz. Oysa medya, başkalarını eleştirme biçimimizi de etkiliyor. Ancak buradaki konumuz bu değil.
İlgili yazı: Güzel bir yüz mü, çekici bir ses mi daha etkileyicidir?
İnsanlar kendilerini çok fazla eleştirdiklerinde bundan medyayı sorumlu tutuyor. Peki medyayı suçlamak doğru bir yaklaşım mı?
Herkes medyanın güzellik standartlarına uyum gösteriyor ve ardından güzelliği bu standartlara göre değerlendirmeye başlıyor. Teori bu şekilde. Peki bu nelere yol açıyor? İnsanlar kendilerine aynanın üstünden bakıyor ve kendilerinin bu standartlara uymadıklarını görüyor. Sonra da her şeyden vazgeçip “Ben güzel değilim” diye düşünmeye başlıyor.
Kendisinin güzel olmadığını düşünen kişiler, başkalarına baktığında ne düşünüyor?
Kendisini güzel bulmayan bir kişi, başkasına baktığında o kişiyi daha güzel buluyor. Güzellik standardımızı medyadan alıyoruz, peki neden o güzellik standardını başkalarına değil sadece kendimize uyguluyoruz?
Bunun aslında birçok nedeni var. Bunlardan ilki, kişinin kendi güzelliğini daha önemli görmesi. Başkalarına baktığınızda onların dış görünümünü ve özelliklerine bakarsınız, iyi ve kötü olan şeyleri gözlemlersiniz ancak bunları değerlendirmek için fazladan bir dikkat harcamazsınız. Günün sonunda ise başkalarının nasıl göründüğü sizin için çok da önemli olmaz. Ancak kendi görünüşünüzü her zaman fazlasıyla önemsersiniz. Nasıl göründüğümüz; başkalarının bizi nasıl algıladığını, bizim başkalarını nasıl algıladığımızı, yolda yürürken kendimizi nasıl hissettiğimizi etkiler. Araştırmalar da bu sonuçları destekliyor.
İlgili yazı: Güzelliğin vücut ölçüsüne bağlı olmadığını kanıtlayan ünlü kadınlar
Neden güzelliğimize bu kadar önem veriyoruz?
1. Kaybetmekten nefret etme
Kaybetmeye karşı duyduğumuz nefret, kazanmaya karşı duyduğumuz sevgiden daha büyük. Birinin size 1.000 dolar verdiğini ve iki seçenek sunduğunu farz edin; ya 400 dolarını kaybedip kalanını elinizde tutacaksınız, ya da yüzde 50 şansla hepsini tutacak veya kaybedeceksiniz. Hangisini tercih ederdiniz?
Araştırmalar, insanların yüzde 61’inin ikinci seçeneği tercih ediyor. Bunun nedeni ise ilk başta kaybetme opsiyonu yerine ilk başta elinde tutma opsiyonunu seçmeleri.
Birçok insan aynaya baktığında, kendisini güzelleştirecek veya kendisini çirkin gösterecek şeylere dikkatini veriyor. Bu yüzden başkalarını güzel bulurken, kendisini güzel bulmuyor çünkü bir kere kendisini güzel bulup bunu kaybetmek yerine, kendisini güzel bulmamayı tercih ediyor.
2. Yakınlık
Sizi, sizin kadar kim tanıyabilir, bilebilir? Kendinizi daha çok incelemenizin nedeni, kendinizi daha yakın bulmanızdan kaynaklanıyor. Birine para verip sizi incelemesini isteseniz, o kişi ilk başta nereye bakacağını bilemeyebilir. Ancak kendinizi en iyi tanıyan yine siz olduğunuz için, kusurlarınızı da ilk başta gören siz olursunuz.
İlgili yazı: Fotoğrafçı Mihaela Noroc dünyayı gezerek kadınların her yerde güzel olduklarını fotoğraflayarak anlatıyor
3. Yeniden gözden geçirme
Kendimizi bazen o kadar sert biçimde eleştiriyoruz ki, kendi kendimizin düşmanı oluyoruz. Oysa başkaları bizleri eleştirirken daha dengeli davranıyor, hem iyi hem de kötü tarafları görebiliyor.
4. Onarma
Çok güzel olduğunu düşündüğünüz kişilerin bile zaman zaman kendilerini çirkin bulduğunu görebilirsiniz. Peki bu nasıl olabiliyor?
Bunun sebebi, daha önce saydığımız sebeplerden ötürü kendimize karşı dengeli bir bakış açısı getiremememiz. Oysa ki hem iyi hem de kötü tarafları birlikte değerlendirebildiğimiz dengeli bir bakış açısı oluşturabilsek, aynaya baktığımızda kendimize hak ettiğimiz övgüyü de eleştirileri de yöneltebiliriz.
Kaynak:
Psychology Today