Hayatın inişlerini de çıkışlarını da kabul edebilirsiniz
Hayat ne yazık ki düz bir zeminde devam etmiyor, etseydi de ne kadar keyifli olurdu tartışılır. İnişler çıkışlar hep var, olmalı.
Yaşamla, her zaman size istediklerinizi vereceğine dair yaptığınız bir anlaşmanız da yok. Siz elma isterken bazen ayva da sunabililir. Ancak siz de çok iyi biliyorsunuz ki ayvalarla güzel bir tatlı da yapabilirsiniz, ağzınızı kekre yaptığı için atmayı da seçebilirsiniz.
Öyleyse olumlu olaylar kadar olumsuz durumlarla da karşılaştığımızda gösterdiğimiz tepkiler, tutumlar bize ait. Biz seçiyoruz nasıl davranacağımızı. Belki geçmiş yaşantılarımız, kaygılarımız, korkularımız bir parça şekillenmesine çanak tutuyor ama acımıza yapışıp kendimizi harap etmek de bizim seçimimiz, acının hissettirdiği duyguları göğüslemeyi tercih etmek de bize dair. Üstelik ne kadar kabul edebiliyorsak o kadar özgürleşiyoruz.
Bir düşünün belki olacakları göze alamadığınız için kaç kararınızdan geri döndünüz… Ya da daha bilindik sularda yaşamak uğruna kaç hayalinizden vazgeçtiniz… Oysaki ne olursa olsun acının içinden geçmeyi göze aldığınızda sizi çıkarttığı yer ve yaşattığı duygu tıpkı bir tepenin başından manzarayı izlemek gibi… Canlı ve özgür… Tabii orada ne kadar süre o duygu ile kalacağınızın da garantisi yok.
Bir süre sonra yakaladığınız bu huzur ya da elde ettiklerinizden aldığınız keyif artık sizi mutlu da etmeyebilir. Her zaman yaparken keyif aldığınız şeyler bir bakmışsınız ki içinizde istek yaratmaz olmuş. Enerjiniz düşmüş. Siz de kendinizi suçlamaya başlamışsınız. Oysaki o kadar varoluşsal bir duygu ki hissettiğiniz… Biz de hayatın getirdikleri ile sürekli gelişmek ve dönüşmek durumundayız. Seçimlerimiz bize ait ama zaman içinde değişebilir ve içinize döndüğünüz dönemlerden tıpkı bit tırtılın oluşturduğu koza gibi bambaşka yeniliklerle hayata tekrar karışabilirsiniz.
Ne yazık ki, “Ben tüm istediklerimi elde ettim, hayatla hiçbir sorunum yok” deyip ayaklarımızı uzatma gibi bir lüksümüz belki de hiç yok. Hayatı bu şekilde kabul edebildiğimizde başımıza gelenleri sadece bizi buluyormuş gibi görmez, yaşadıkça anlamlandırmakta zorlandığımız, zaman zaman da içinde kaybolduğumuz duygu ve deneyimlerin hep varolacağını fark edebiliriz.
İlginizi çekebilir: Semptomlarımız bize dair ne söyler?