Neden hayatı kendi kendimize zorlaştırıyoruz?

Hepimizin hayatta değiştirmek istediği şeyler var; egzersiz, yeme-içme alışkanlıkları, üretkenlik, sabır, bilinç, vazgeçme, para yönetimi, okuma, öğrenme ve hayatta yapmak istediğimiz diğer şeyler…

Ancak çoğu zaman bu isteklerimizin çok azını gerçekleştirebiliyoruz. Neden böyle oluyor? Neden hayatımızda bazı değişiklikleri yaparken bu kadar zorlanıyoruz?

Aslında bunun pek çok nedeni var. Bu nedenlerin bazıları dış etkenler olsa da birçoğu iç etkenlerden kaynaklanıyor. Hayatımızda değişiklik yapmanın bu kadar zor olmasının asıl nedeni, kendi kendimizi engellememiz.

Peki bu nasıl oluyor? Kendi kendimizi nasıl engelliyoruz? Asıl sorun kendi düşünce şeklimizde. Bir düşünün;

– Alışkanlıklarınızı değiştirme konusunda tembellik edip sonra da kendinizi acımasızca eleştiriyor musunuz?
– Yaptıklarınızı gözden geçirmenin tam zamanı olduğunu düşünüp sonra bundan vaz mı geçiyorsunuz?
– Rahatsız olduğunuz bir şeyi yapıp sonra bir noktada geri dönüp kendinize bunu yapamayacağınızı mı söylüyorsunuz?
– Zor bir şey yaparken strese girip kendinize gerçekçi olmayan beklentiler koyup sonra da kendi kendinize acı mı çektiriyorsunuz?
– Hedefinizi gerçekleştirdiğinizde neler olacağını hayal edip sonra da strese girip bu hedefi tutturmayacağınızı mı düşünüyorsunuz?
– Kendinizi kötü hissedip, kendinizden şüphe düşüp harekete geçmekten geri mi duruyorsunuz?

Aslında birçoğumuz zaman zaman farkında bile olmadan bu davranışları sergiliyoruz. Kendi kendimizi engelliyoruz, önümüzde hazır bekleyen şeyleri bile zorlaştırıyoruz.

İlgili yazı: Umutsuz hissettiğinizde kendi kendinizin kahramanı olmanın yolları

Neden kendimize hayatı zorlaştırıyoruz?

Hayatta başarmak istediğimiz birçok şey varken koşulları zorlaştırıyoruz. Yıllar içinde geliştirilen mekanizmalar, düşünce şekilleriyle kendi önümüze zorluklar koyuyoruz. Sizce neden kendimiz için hayatı zorlaştırıyoruz?

– Hayatımızda pek çok belirsizlik veya koyduğumuz hedefle ilgili rahatsızlık verici nokta olduğu için yolumuzun dışına çıkıyoruz ve bunu rasyonalize etmeye başlıyoruz.
– Çok büyük beklentiler yaratıyoruz ve daha sonra bu beklentileri karşılayamamaktan korkuyoruz.
– Yeterince iyi olmadığımızı düşünüp kendimize inanmıyoruz.
– Belirsizlik karşısında artan tembellik veya erteleme davranışlarına karşı kendimize çok sert yaklaşıyoruz.

Tüm bunlardan şu sonuç çıkıyor aslında; kendimizle, koyduğumuz hedefin gidişatıyla, hedeflerimizle ilgili belirsizlikler ortaya çıkıyor ve biz de bu belirsizliklere karşı bir reaksiyon geliştiriyoruz. Bu reaksiyonlar da kendimizi karşı eleştirel olmak, stres yaratmak, tembellik etmek, dikkat dağıtıcı unsurları aramak şeklinde sıralanabilir. Bu reaksiyonları göstermek iyi olmayabilir ancak belirsizlik veya ürkütücü duygular karşısında bu reaksiyonları göstermek son derece doğal.

Kendi kendimize hayatı zorlaştırmaktan nasıl vazgeçebiliriz?

Tembellik yaptığımızı, dikkat dağıtıcı unsurlar aradığımızı, kendimize karşı fazla eleştirel veya sert olduğumuzu, tembelliğimizi rasyonelleştirmeye başladığımızı ve başarısızlık korkusuzla strese girdiğimizi fark ettiğimiz anda durmalıyız. Sadece ne yaptığımızın farkına varmalıyız. Daha sonra işleri nasıl zorlaştırdığımızın üzerine düşünmeliyiz.

Belirsizlik karşısında reaksiyon göstermediğimizde, her şeyin çok daha kolay yoluna girdiğiniz görebiliriz. Belirsizlik karşısında reaksiyon göstermek yerine belirsizliğin bedenimizdeki etkilerine odaklanabiliriz. Sadece hissetmek, orada olduğunu ve sadece bir duygudan ibaret olduğunu, paniğe kapılacak bir şey olmadığını fark etmek çok şeyi değiştirebilir.

İlgili yazı: Geride bırakmanız gereken 10 düşünce

Farkındalık egzersizleri yaparak belirsizlik karşısında rahat davranmayı öğrenmek bile mümkün. Böylelikle belirsizlik durumunda göreve geri dönüp tekrar kaldığımız yerden devam edebiliriz. Sadece görevinizi unutmayın.

Örneğin bir şey yazmanız gerekiyor ve siz tembellik ediyorsanız sadece bir süreliğine durun ve belirsizliği hissetmek için kendinize izin verin. Daha sonra istediğiniz yazıyı endişelenmeden yazmaya devam edebilirisiniz.

Eğer planınıza sadık kalmadığınız için kendinize kızıp duruyorsanız, bir saniye durun ve kendinize karşı çok sert davrandığınızı fark edin. Belirsizliği hissetmek için kendinize izin verin. Daha sonra tekrar planınıza geri dönün ve olup biteni bir kenara bırakıp stressiz, taze bir başlangıç yapın.

Hayattaki belirsizlikleri fark edin. Bu belirsizliğin farkında olun ve zorlamayın. Daha sonra şükrederek ve yüzünüze bir gülümseme kondurarak tekrar harekete geçin. Kendimize hayatı bu kadar zorlaştırmak zorunda değiliz, hiçbir şeyi büyütmeye gerek yok.

Kaynaklar:
Live Purposefully Now
Zenhabits