Hayata veda etmeye hazırlanan insanlara dair 7 dokunaklı kare

54 yaşındaki Mario’nun ölmeden önce bir arzusu vardı: Hayvanat bahçesine gitmek

Yıllarca Rotterdam Hayvanat Bahçesi’nde gönüllü olarak görev yapan Mario, kurumda çalıştığı 25 yıl boyunca her mesai bitiminde hayvanları sevmeye gidermiş. Yıllar boyu güçlenen bu bağ, artık beyin kanserinin son evresinde olan Mario’nun son dileğini de etkilemiş. Son günlerinde hayvanat bahçesindeki dostlarını ziyaret etmek isteyen Mario, The Ambulance Wish Foundation adlı kuruluş sayesinde bu arzusuna kavuşmuş.

Denize ve güneşe son bakış

2006 yılında, o zamanlar ambulans şoförlüğü yapan Kees Veldboer, 3 aydır hiç kımıldamadan bir hastane yatağında yatmak zorunda kalan ağır bir hastayı evine götürürken onun son arzusunu yerine getirme misyonuyla yüz yüze kalmış. “Denizi ve güneşi son kez görmek istiyorum” diyen yaşlı hastanın dileğini bir dakika bile tereddüt etmeden yerine getirdiğini gözyaşlarıyla anlatan Veldboer; bu anı hayatı boyunca unutmayacağını belirtiyor.

Ve işte The Ambulance Wish Foundation hikayesi böyle doğuyor

Son günlerini yaşayan ağır hastaların dileklerini yerine getirmek çok harika bir duygu olsa da, elbette pek çok lojistik problem de hastaların yakasını bırakmıyor. 2006 yılında bu engelleri aşabildiğini gören Kees Veldboer, “o unutulmaz gün”den yola çıkarak Hollanda’da bu tarz talepleri olan insanlara gönüllü olarak hizmet vermeyi amaçlayan The Ambulance Wish Foundation’ı kuruyor. Vakıf bugün, kendine ait bir ambulans filosu ve acil durum donanımının yanı sıra 230’dan fazla destekçiye sahip.

Vakfın üstlendiği misyondan daha güzel bir şey varsa, o da hastaların naif dilekleri

Sadece yaşlı hastaları değil, aynı durumdaki çocukları da mutlu etmeyi amaçlayan AWF’e göre çocukların en sevdikleri süper kahraman olarak bir gün geçirme ya da bir müzik videosunun başrolü olma istekleri onları gülümsetiyor.

Peki ya yaşlı hastaların dilekleri?

Yıllardır her yaştan insanın en özel dilekleri için çalışan Kees Veldboer, yaşlı hastaların son dilek haklarını sevdiklerini ya da sevdikleri bir yeri son defa görmekten ya da yeniden evde olmaktan yana kullanıyorlar. Veldboer, ilgilendikleri bir hastayı en sevdiği Rembrandt tablosunu görmeye, birini de yunusları izleyebileceği dev bir akvaryuma götürdüklerini anlatıyor.

Aslında hayat…

Kees Veldboer’a göre insanlar çoğu zaman, sahip oldukları ile mutlu olmak yerine zamanlarını sahip olmayı planladıkları şeyleri düşünerek harcıyorlar. Sahip olduğumuz en muhteşem anıların, bir uçaktan atlamak ya da en çılgın partilere katılmak gibi ekstrem şeylerden değil, genelde evimizde en sevdiklerimizle geçirdiğimiz anlardan ibaret olduğunu kendi gözleriyle gören Veldboer, hayatta sahip olabileceği en anlamlı mesleğe sahip olduğu için minnet duyuyor.

Kaynak

İlginizi çekebilecek diğer içerikler:

Mutluluk neden toplumsal bir çaba gerektiriyor?

Hayal etmek her zaman mutluluk getirmiyor

Bayram tatillerinde aileyle bir araya gelmenin önemini göz ardı etmeyin