Festival Günlükleri: Sonar bahane, Off Sonar şahane!

Size bir şey söyleyeyim mi? Off Sonar, Ooooooooff Sonar! Bayağı uzun bir süredir festival planları yapıp yapıp gitmiyordum; bu sefer ortaya bir Sonar fikri atıldı ve hem Yunan, Amerikalı ve Türk kalabalık bir ekip olmamız, hem de pek sevgili dostum Emir’in orada yaşaması, tüm üşengeçlikleri ortadan kaldırdı ve sonunda ilk yurtdışı festivalime doğru yola çıktım.

Bir kere en baştan söyleyeyim festivale gidiyorsanız, festivale gidiyorsunuzdur! Yani diyor ki; “Öyle etrafı göreceğim, müzeleri gezeceğim diye boş yere plan yapmayın”. Çünkü zaten bütün herkes şehrin dört bir yanına yayılmış olan festival alanlarında oluyor; herkes derken bütün gençler! Bir de hem gündüz partileri, hem gece partileri derken insanın hali kalmıyor iki adım daha atmaya. Hee, “Yok efendim ben çok azimliyim, bana kısaca Azmi diyebilirsiniz, hem festivale giderim hem de turistik gezimi yaparım.” diyorsanız da Allah akıl fikir versin der, kafama sıkar giderim.

Şehirde 4 gün süren Sonar çılgınlığı belirli bir alanda gerçekleşiyor; ama biz Sonar bahane, Off Sonar şahane dedik ve Sonar’la aynı anda vuku bulan, Off Sonar ismini verdikleri kısmını takip etmeye karar verdik. Off Sonar’da gündüzleri plaj ve havuz partilerinde, farklı yerlerde öğlen 14:00’de başlayıp gece 24:00’e kadar devam eden çılgın partilerde çok kral Dj’leri dinleme fırsatı bulduk. Bir de Off Sonar için kısıtlı bilet satıldığından dolayı, hınca hınç bir festival kalabalığından ziyade; sadece etkinlikten haberi olan, çok kaliteli bir kalabalık söz konusuydu ki, bu da festivalin tadına tat kattı diyebilirim.

Şimdi gün gün Off Sonar rotamız ve gece ve gündüz partilerinde çalan kral Dj’lerin isimlerini vereyim sizlere. 12 Haziran 2013’de uçaktan iner inmez, Emir’in heyecandan yarım saat içinde 6 kere aramasıyla eve koşa koşa vardım. Zaten eve girip bavulu atmamla dışarı çıkmamız bir oldu. İlk parti mekânımız Bloc; iki ayrı salonunda ayrı müzik çalan pek tatlı bir gece kulübüydü.

Benim bu geceden en beğendiklerim Adana Twins ve Doctor Dru’ydu. Hani seneye de aynıları olursa diye fikrimle zikrimi belirtmek istedim. Sabahın 7’sine kadar zıpladıktan sonra evimize dönüp, öğleden sonraya kadar uyumak farz oldu tabii.

13 Haziran Perşembe bir havuz partisine vasıl olduk.

Burda tek bir sahne, yine güzel bir kalabalık ve şahane müzik vardı. Dj’lerle ilgili çok bilgili şekilde atıp tutamayacağım ama bir Dj Anja Schneider vardı ki; hem enerjisine, hem sinerjisine, hem müziğine… Her şeyine hayran kaldık ablanın. Hatta bizim çocuklar sınırları zorlayarak Anja Abla’yla evlilik hayalleri kurmaya kadar vardırdılar işi. İşte festival coşkusu canım, olur o kadar!

Aynı akşam W Hotel’in terasındaki Sky Bar’da da gece partisi vardı, ki bu parti bizi iki gündür yaşadığımız efsane anlardan sonra biraz hayal kırıklığına uğrattı açıkçası. Bir de W Hotel olunca beklentiler yükseliyor tabii; ama gerek performanslar, gerek ortam biraz sönük kalmıştı. Ama yine de şu tabloya bir göz atın, belki de sizin sevdiğiniz bir performans vardır.

Gelelim en güzel iki partiden birine. Ben bir buna bir de bir sonraki gündüz partisine hayran kala kala buraları dolaştım. “Allahım bitmesin, bitmesin bu rüya, sonunda evlilik olsun ne olur uyandırma!!” dedim adeta. Evlilik derken yanlış olmasın; parti alanı, müzikler ve bütün atmosferden bahsediyorum. 14 Haziran Cuma, El Monasterio’daki kalabalık o kadar güzel, o kadar candan, o kadar eğlenceli, müzikler o kadar şahane, içkiler o kadar bahaneydi ki daha ne desem bilemiyorum. Herhalde Poble Espanyol’ün içindeki şahane alanın güzel atmosferinden de kaynaklanıyor her şeyin daha güzel olması.

Herkes kendi halinde; inanılmaz güzel giyinen ağabey ve ablalar olduğu gibi, marjinallikte sınır tanımayan gençler de vardı tabii. Müziğin ritmine kendini kaptırıp dans edenler, arkadaşlarıyla sohbet edenler, omuzlarda jager meister dağıtan görevliler… Ah bir de içki ve çok affedersiniz çiş kuyruğu olmasaydı! Onun dışında herkes yanındakiyle kaynaştı, hepimizin grubumuzdan ayrı ayrı etraftan tanıdığı yeni arkadaşları oldu. “Herkes mi hippi, herkes mi miki, herkes mi çok tatlı olur Allahım?” dedirtti bu parti bizlere!

Bizim bu güzel ortamı bırakmamız bayağı zor oldu. Zaten son müzik kırıntılarıyla gece yarısına kadar ortamı terk edemedik. Ardından eve uğrayıp üst baş değiştirdikten sonra Up and Down’a kendimizi attık.

Herhalde hem gündüz partisinin efsaneliğinden, hem de aşırı yorgunluktan bu partiden de beklediğimiz hazzı alamayıp kulübü erken terk ettik. Yorgunluktan diyorum ama yine sabahın 8:00’inde eve döndüm; zira pek sevgili dostum Emircan’la Off Sonar’a bir ara verip, Barselona’nın iki kral gece kulübü Sutton ve Bling Bling’e gidip oraların da bir havasını soluduk. Emircan; Barselona’da bir İstanbul beyefendisi ve bu iki mekânda da tarzı sonsuz olan bir arkadaşımız olduğu için, beni buralarda ondan daha iyi ağırlayabilecek başka biri daha olamazdı diye düşünüyorum. Hem de biraz daha popüler müzik dinleyerek Off Sonar kafasına da kısa bir mola vermiş olduk, ki bu da iyi oldu vallahi!

En güzel iki partinin diğeri de 15 Haziran Cumartesi günkü gündüz partisiydi. Yine Poble Espanyol’de vuku bulan Carpa &Picnic gerçekten de çok efsane bir partiydi.

Festival alanında sizler için antin kuntin giyinen insanların resimlerini çekerken, Dj’lerden biriyle tanışmam da bayağı efsane bir hareket oldu tabii. Dj William Koum Djoko ve arkadaşlarının korkunç şort-beyaz uzun çorap kombinasyonlarının fotoğrafını çekmek istediğimde, beni şekil 1-a da olduğu gibi kucaklarına almalarıyla çok tatlış ama biraz kro bir arkadaş grubum daha olmuş oldu. Her şey sizin için işte görüyor musunuz?

Benim uçağım Pazar akşamüstü olduğu için, 16 Haziran’da vuku bulan plaj partisini ben kaçırmış olsam da, size tabloyu sunayım. Hani seneye giderseniz Irmak bunu yazmamıştı olmasın!

Bu kadar anlattıktan sonra sizi kuru kuru göndermeye yüreğim razı olmaz. Eklediğim videolardan ambiyansı görmenizi istedim. İyi seyirler, iyi dinlemeler, iyi imrenmeler… Aman göz bırakmayın, seneye hep beraber gideriz. Olmaz mı?

Önemli Detaylar: 

*Yazdığım, çizdiğim bütün tablolarda alttaki web sitesine gözünüz takılmıştır herhalde. Yani ne yapıyor muşuz? Gitmeden önce mutlaka www.residentadvisor.net’e bakıyormuşuz. Aksi takdirde bütün partilerden haberiniz olması imkânsız olduğu gibi, önceden bu siteden biletlerinizi almazsanız Barselona’da etrafta millet hoplayıp zıplarken, siz sıra beklemek zorunda kalırsınız! Demedi demeyin!

*Resident advisor’dan aldığınız biletlerin mutlaka çıktısını alın. Zira kapıda bilet kontrolünde kaslı güvenlikçi ağabeylerle papaz olmak istemezsiniz. Alın çıktılarınızı, kafanız rahat gidin partilemeye!

*Biz sadece bir partinin biletini almamıştık; onun için de 14:00’de başlayacak parti için 12:00’de gidip sıraya girdik. Vallahi o sıcakta 2 saat beklemek bayağı tatsız söyleyeyim. Kapıda bir sürü dostumuz oldu, içerde de beraber eğlendik ama saat 14:00’den gece yarısına kadar içerde kalmış olduk. Hava da biraz sıcaktı biliyor musun? Yani normalde olsa 17:00’den önce gitmezdik. Bilmem anlatabildim mi? Ya yine çok havalısınız bak; kaçta gitmek gerektiğini bile söylüyorum. Artık seneye bayramda festivale gittikten sonra elimi mi öpmeye gelirsiniz ne yaparsınız bilmiyorum!

*Biz bu festival biletlerini bayağı önceden almıştık. Dolayısıyla bir dünya bileti iptal etmeye de kıyamadık ve iki hafta direndikten sonra gittik Off Sonar’a. Tam da Gezi Parkı olaylarının üzerine, içimiz buruk bir şekilde gittiğimiz festivalde dünyanın dört bir yanından gencin ülkemizdeki durumdan haberdar olması ve bizi desteklemeleri de acayip hoşumuza gitti. İçkiden, eğlenceden kendini kaybetmiş gözüyle bakılan gençlerin her şeyden haberdar olması, bizi desteklemesiyle ve çok değerli dostluklarıyla dünyada ne kadar şahane bir gençlik olduğunun da farkına varmış olduk.