Buluşma ve ayrışma oyunu: “Şu an buradayım, hayattayım ve ben de varım”

Hep en yakınımızda kendisi ile temas etmeyen birisi vardır ve o bizim hep en küçük sosyal ya da aile çemberimizde olur. Bizim duygularımızı, süreçlerimize verdiğimiz tepkilerimizi tetikler.

Eğer bizim de kendi bedenimiz ile ilişkimiz zayıfsa, hayatımızda inişler yaşamaya başlarız, sonra bu inişler daha da derinleşip orada kalıcı izler bırakabilir. Evet, yaralar iyileşebiliyor, tıpkı topraklanmış köklere sahip olan ağaçlar gibi. Güçlülerdir ve kendi kendilerini onarabilirler. Kökleriyle topraktan beslenir ve güçlenerek büyürler. Topraklanma aynı zamanda ağacın esnekliğe ve kendini onarabilme yeteneğine sahip olmasını da sağlar; böylece ağaç, köklerinden kopmadan, kökünden sökülmeden değişim rüzgarlarına kendini bırakarak bu rüzgarlara ayak uydurabilir.

“Bu nasıl oluyor?” sorusuna gelince… Önemli olan burada kendimizle buluştuğumuz zaman temasın ve farkındalığımızın kendi üzerimizde olması. Tabii ki hep kendimizle buluşmayacağız, bu bir oyun gibi. Buluşma ve ayrışma oyunu. Hangi duygu, olay ve süreçle temas ediyorsak, o duygudan, durumdan ayrışıp kendimizle, aldığımız nefesle buluşup “Şu anda buradayım, hayattayım ve ben de varım” cümlesini hatırlamak. Bedenin kütlesini tam hissettiğimizde hayatımızdaki sorunların, travmaların, olayların şiddeti bizim için çok değişecektir.

Peki sen buluşma ve ayrışma oyunu hakkında ne düşünüyorsun?

Bireysel seanslar için [email protected] adresine mail atabilirsin ya da dönüşüm ile ilgili daha fazla bilgi için Instagram’dan ve https://dengeyedonus.com adresine de bakabilirsin.

İlginizi çekebilir: Dengeye dönüş: Yerçekimi ve kas gücünün ilişkisi