Bencillik üzerine: Kendine zaman ayırdığında suçlu hissediyor musun?

Kendine zaman ayırıp da bencillik yapıyormuş gibi suçlu hisseden var mı?

Ben böyleydim.

Seneler önce kendimi diplerde bulduğum bir zamandı ki psikologa gitmeyi uygun görmüştüm. Psikolog (PİSkolog değil) Ayşe Hanım’ın sorduğu her soruya hayatımdaki kişilerle başlayıp cevap veriyordum. Ya anne babam ya eşim çocuklarım ya işim ya arkadaşlarım ya da sosyal çevrem… Ayşe Hanım, “Peki ya sen?” diye sorduğunda sessiz kalmıştım. Ben mi? Valla mı? Öyle bir şey var mıydı? Kendimi resmen başkalarına adamışım. Tüm zamanımı, tüm benliğimi, tüm enerjimi…

Gerek kültürümüz gerek aile terbiyemiz gerek sorumluluklarımız bizi böyle olmaya itiyor. Bu arada benliğimizi tanımaya fırsat bulamıyoruz.

Ben kimim?

Bencil olsam çok mu kötü?

“Ben”cil olmadan “ben”liğimi nasıl bulacağım?

Birçoğumuz bulamıyoruz zaten. Bencil olursak egoist damgası yemek korkusuyla kendimizi başkalarına adayıp günü geçiriyor, kendimizi bulmak diye bir şeyin farkında bile olmadan hayatımızı geçiriyoruz.

Hey, dur bir dakika!

“Egoizm” başka bir şey, tamam mı?

Egoizmde saygısızlık var. Eğer sırada bekleyenlerin önüne geçerseniz başkalarının haklarına saygısızlık etmiş olursunuz ki bu egoizmdir, saygısızlıktır, yanlıştır. Öte yandan kimseye saygısızlık etmeden, kendine vakit ayırmak egoizm değildir. Arkadaşlar plan yapmış, gitmek istemiyorsun, bu saygısızlık değildir. Annen dolma sarmış, gel diyor, gitmemek saygısızlık mıdır? Saygı ve sevgi arasındaki bu çizgiyi kendiniz için belirleyin.

Çizgi nerede olursa olsun, çizginin “ben” tarafında bir şeyler bırakın mutlaka. Benliğini farkında olmak, kendini tanımaktır. Kendini tanımak şart. Bu da zaman ayırmakla oluyor. Kendini tanımak o kadar kolay, bir o kadar da zor. Zor, çünkü öğretilmedi. Malazgirt Savaşı’nın detayları yerine kendini tanıma dersi verilseymiş iyi olurmuş valla. Ben öğrenmek için Ayşe Hanım’a gitmek zorunda kaldım. Formülü öğrendim, yazımın altına ekleyeceğim, isteyen okumaya devam eder, şimdilik fazla uzatmayayım.

Toparlama zamanı. Kendine zaman ayırmak bencillik değildir, kötü hiç değildir, hatta iyidir. Mutlaka yapılması gerek. Kendini tanımayan, dik duramayan, zaten başkalarına faydalı olamaz. Kendini tanı ve koru.

Önce ben! Bunu yapmayan hata ediyor. Aman, saygısızlık etmeden lütfen.

İlginizi çekebilir: En büyük mutluluk özlemin giderildiği o an ve özlemek üzerine