Son günlerde yaşananlardan ötürü pek çok kişi öfkeli…Anlaşılmadığı, duyulmadığı, hakları ihlal edildiği, duygusal gereksinimleri karşılanmadığı için öfkeli.
Bütün bu yaşananlar toplum olarak birlik olma, paylaşım ve dayanışma gibi çok önemli olan normların varlığını ortaya çıkartmıştır. Her yaştan her kesimden insanın bir araya gelmesi ile oluşan fiziksel ve psikolojik güç toplumsal olarak büyümemiz ve gelişmemiz için muhteşem bir araç olmuştur.
Neye ihtiyacımız var?
- Duyulmaya,
- Olduğumuz gibi kabul edilmeye ve
- Saygı görmeye.
“Senin düşüncen, senin duygun da önemli ve ben bunu yok saymıyorum’’
“Sen de varsın ve önemlisin” mesajlarını içeren tutumlar pek çok kişinin öfkesinin azalmasını sağlayabilir.
Fark edilmemek, duyulmamak, önemsenmemek kişide önce kaygı sonra öfke yaratır. İhtiyaçları ve söylemeye çalıştıkları görmezden gelinen kişi bir süre sonra kendini göstermeye çalışır. Korna çalarak, tencerelere vurarak, şarkı söyleyerek, düdük çalarak, alkış tutarak… Bunların hepsi görülme ve duyulma çağrısıdır.
Bunu göstermeye çalışırken amacın görüş ifade etme özgürlüğü olduğunu unutmayalım.
Öfke doğru bir şekilde ifade edilmezse anlatılmak istenenler anlatılamaz. Neyi nasıl söylediğimiz önemlidir. Öfkemizi denetleyemezsek, haklı iken haksız duruma düşeriz.
Birlik ruhumuzun daim olması dileğiyle…