dummy

Aşçılığın değişen yüzü: Yükselen bir meslek ve yeni nesil aşçılar

Uzun zamandır kaleme almak istediğim bir konudan bahsetmek istiyorum bugün. Son yıllarda, dünya genelinde yaşanan hızlı değişimler, insanların kariyer seçimlerinde de köklü bir dönüşüm yarattı. Teknolojinin gelişimi, küresel birleşmeler ve kültürel dönüşümler, daha önce sabit ve geleneksel sayılan mesleklerin yerini, yeni fırsatlar ve farklı kariyer yolları almaya başladı. Bu değişim, aşçılık gibi geçmişte sadece bir geçim kaynağı olarak görülen, ancak bugün bir sanat ve tutkuya dönüşen bir mesleği de derinden etkiliyor.

dummydummy

Bir zamanlar yalnızca profesyonel mutfaklarda çalışan ve sadece temel yemek pişirme becerilerine sahip olan aşçılar, günümüzde televizyon ekranlarında, sosyal medyada ve gastronomi dünyasında yıldızlaşan sanatçılara dönüştüler. Aşçılığın popülerliği, reality yemek yarışmalarının, ünlü şeflerin televizyon programlarının ve Instagram gibi görsel odaklı platformların etkisiyle büyük bir ivme kazanıyor bir yandan da. Artık herkes mutfakta bir şef olabileceğini düşünüyor ve aşçılık okullarına başvuran, bu alanda eğitim almak isteyen kişilerin sayısı giderek artıyor.

Ancak, aşçılığa olan bu yoğun ilgi, beraberinde yeni zorluklar da getirmekte şüphesiz. Birçok kişi, mutfağa olan ilgisi nedeniyle aşçılık okullarına başvurmakta, ancak gerçek mutfak deneyimi ve profesyonel tecrübe eksikliği, işin zorluklarıyla yüzleşmelerine neden olmaktadır. Sadece teorik bilgi ve temel pişirme teknikleriyle donanmış bir aşçı, mutfakta karşılaştığı yoğun tempoya, stresli ortamlara ve sürekli değişen taleplere hazır olmayabilir. Burada, eğitimdeki teorik bilgi ile gerçek dünyadaki pratik bilgi arasındaki uçurum daha da belirginleşir.

Aşçılık okullarında aldıkları eğitim, çoğu zaman mutfakta karşılaşacakları karmaşık ve hızlı tempolu gerçeklerle örtüşmüyor. Mutfakta geçirilen uzun saatler, anlık kararlar, müşteri taleplerine hızlı bir şekilde cevap verme zorunluluğu ve en önemlisi takım çalışması, eğitimle kazanılamayacak becerilerdir. Yeni başlayan aşçılar, tüm bu zorlukları aşmak için zamanla deneyim kazanmaya ihtiyaç duyarlar. Ancak bu süreç, çoğu zaman sabır gerektirir ve bu sabır, genç aşçılar için genellikle zorlayıcı oluyor gözlemlediğimiz kadarıyla.

Sektöre yeni adım atan birçok aşçı, mutfakta geçireceği yılların birer “staj dönemi” olduğunu kabullenmekte zorlanıyor. Ancak, mutfakta öğrenilen en önemli şeylerden biri, hata yapmanın ve bu hatalardan ders çıkararak gelişmenin doğal bir süreç olduğudur. Genç aşçılar için en büyük fırsatlar, tecrübe kazandıkça ortaya çıkar. Yavaş yavaş hızla karar verme yetisi gelişir, yemeklerin yaratıcı yönleri daha çok öne çıkar ve her geçen gün mutfakta geçirilen süre daha anlamlı hale gelir.

Bununla birlikte, aşçılık sektöründeki bu genç yeteneklerin yaratıcı bakış açıları da sektöre yeni bir soluk getirmektedir. Geleneksel mutfak anlayışları yerini, daha modern ve yenilikçi tariflere bırakmaktadır. Sosyal medya üzerinden paylaşılan fotoğraflar, yemeklerin sadece lezzetli değil, görsel açıdan da estetik olmasının önemini vurguluyor. Mutfak, bu yeni trendler ile sadece bir pişirme alanı olmanın ötesine geçmiş; bir tasarım, bir sanat alanı haline gelmiştir. Bu dönüşüm, genç aşçıların hem mutfağa hem de dünyaya bakış açısını genişletmektedir.

Sonuçta, aşçılık artık sadece bir meslek değil, aynı zamanda bir yaşam biçimi ve kişisel ifade alanı haline gelmiştir. Ancak, bu alana girenlerin, sadece yemek yapmayı sevmenin ötesinde, bu mesleğin zorluklarına katlanabilecek dayanıklılığı ve sabrı göstermeleri gerekiyor. Eğitim almış, ancak henüz deneyimi olmayan aşçılar, işin pratik yönlerini öğrenirken bir yandan da kişisel gelişimlerine katkı sağlayacak büyük bir yolculuğa çıkmalılar. Bu yolculuğun sonunda ise sadece bir aşçı değil, aynı zamanda gastronomi dünyasında kendini kanıtlamış bir sanatçı olmak mümkün.

Gastronomi, aşçılık, şeflik hepsini birbirinden ayırmak gerektiği, yolda zaten öğreneceğimiz dersler arasında. Gastronomi bu işin sanatı dersek aşçılar sanatçıları şefler ise sanatçılıktan gelen küratörler sayılabilirler. Yeni aşçı adayları için verilebilecek en iyi tavsiyelerden biri pratik konusunda ellerini güçlendirmek olabilir. Kendi işini kurmak isteyenler için ilk akla gelen alternatiflerden kafe sahibi olmak aslında birçok şeyin bir araya gelmesi demek. Yemek sadece bir tat ve sunum değil ayrıca konuklarınıza ne hissettirdiğinizi de kapsar. Belki de bu da başka bir uzun yazının konusudur. Her şeye rağmen yaşamlarımıza yeni şanslar vermek, meslek edinme cesareti bile takdiri hak ediyor. Lezzette buluşalım.

İlginizi çekebilir: 2025 manifestleri ve sonrası: Restorancılığın geleceği ve yemeğin yeni yolculuğu

Tuba Gürcan: 1983/Manisa. Kocaeli Üniversitesi’nde başladığım eğitim hayatına, Ege Üniversitesi’nde devam ettim. Moda Tasarımı ve Çalışma Ekonomisi eğitimleri aldım. İlk olarak Organizasyon Yönetimi ile ilgili çalışmalar yaptım, daha sonra Alsancak/İzmir'de Moda Tasarımı ve El Sanatları Atölyesi kurdum. Bu süreçte "Mutfak Sanatları ve Aşçılık "ile ilgili eğitimler almaya başlamıştım. 55 yıllık baba mesleği olan “Aktarlık ve Şifalı Bitkiler Uzmanlığına” olan ilgimi mutfak sanatları ve beslenme ile birleştirmek üzere bir yolculuğa başlamaya karar verdim. Ve Moda sektöründeki işlerimi bırakıp kendimi mutfakta buldum. Bir süre otel ve kurumsal restoran mutfağı çalıştıktan sonra “Holistik Mutfak” yaratmak üzere 2012 yılında Ege ve Güney hattında ki köyleri gezerek bir yolculuğa başladım. Yöresel beslenmeler ve ürünler, permakültür, organik beslenme modelleri, kompost, hayvancılık ve tarım üzerine deneyimler kazandım ve çalışmalar yaptım. Kafkas ve Kırgız beslenme modelleri, şamanik ritüeller ve yaşam biçimleri, Yörük yaşam tarzı üzerine araştırmalar yaptım. Yolculuk esnasında çeşitli permakültür ve kamp alanlarında gönüllü yardımcı aşçı ve aşçı olarak çalıştım. Bu süreci yoga kampları, inzivalar ve meditasyon gruplarına aşçılık takip etti. Aynı zamanda şeker ve karaciğer hastaları ile çalışarak onlara menüler hazırlayıp, sağlıklı pişirme yöntemleri üzerine çalışmalar yaptım. Birçok beslenme modeli üzerine uzmanlaştım ve gerekli eğitimlerimi tamamladım. Daha sonra Gümüşlük/Bodrum’a yerleşerek Limon Restaurant için Candan Aslanbay ile çalışmaya başladım. Candan Hanım’ın tecrübesi ile yola çıkılarak sağlıklı restoran mutfağı ile ilgili çalışmalar yaptık. Mine Onay ve Süleyman Sazak eşliğinde Pitahaya Home için Organik Kahvaltı üzerine çalışmalar yaptım. Melania Dil de Sagredo,Feride Gürsoy ve Alp Ekşioğlu’nun projesi Karakaya Retreat Center’da Mutfak kordinatörlüğü ve aşçılık yaptım. 2015 yılında İnsana Güven Akademisi'nde Metin Hara ve Murat Mete Gedikoğlu ile Vogan Cafe projesini hayata geçirdik. "Holistik beslenme” kavramı üzerine birçok makaleler yazdım ve Holistik Beslenme üzerine eğitimler verdim. Daha sonra Tayland yolculuğuna başladım. Koh Phangan Adası'nda bulunan Samma Karuna Yoga Academy için Yoga Programı Beslenme Danışmanlığı ve Aşçılığı yaptım. Malezya Spice Garden’da taze baharat yetiştiriciliği, baharat ve bitkiler ile tedavi mutfakları workshoplarına katıldım. Ayrıca Lacto-basil bakteriler, Candida ve bağışıklık sistemi güçlendirme menüleri, fermente gıdalar, holistik beslenme, hasta mutfakları ve doğru gluten ve doğru gıda alışverişleri, yeni yemek reçeteleri üzerine çalışmalar yaptım. Blended Store Maçka için mutfak koordinatörlüğü ve şeflik yaptım. 2020 yılında Kırklareli’ne bağlı İğneada beldesinde eşim Ömer Sinir ve ortağımız Evrim Bulutoğlu ile birlikte ÖTE Çiftliği hayata geçirdik. Permakültür ilkeleri üzerine kurulmuş çiftliğimizde ilaçsız tarım, hayvancılık, arıcılık, gastronomi temel konuları üzerine çalışmaktayız. Çiftliğimiz sistemden bağımsız bir işleyişe sahiptir. 2022 yılında Dr. Murat Öğüt ile Uluslararası Permakültür Tasarımcılığı diplomasını aldım. Şu an çiftlikte Sürdürülebilirlik, Endemik bitkiler ve Tarla eğitimleri vermekteyim. Longosphere Glamping Atıksız Turizm Projemiz için danışmanlık ve ürün geliştirme hizmeti vermekteyim.
İlgili Makale
whatsapp