Annelerimize “Sana ne kadar teşekkür etsem az” dedirten nedenler

Hayatta, günlük telaşlarımız arasında, bazen o kadar yoğun oluyoruz ki, bizi hayata getirenleri unutuyoruz. Ne kadar düşünceli olursak olalım, kabul edelim ki hayatta en çok şükran duymamız gereken kişiye teşekkür etmeyi unutuyoruz.

En son ne zaman annenize teşekkür ettiniz? Bahsettiğimiz şey; yalnızca çamaşırlarınızı yıkadığı veya size yemek hazırladığı için değil, sahiden içinizden geldiği için, gözlerine bakarak teşekkür etmek. Oldukça uzun zaman oldu değil mi? Ona teşekkür etmeniz gereken çok fazla şey varken, bazen arayıp halini hatırını bile sormadan günler hatta haftalar geçirdiğimiz oluyor.

Aslında teşekkür etmek için bir sebebe ihtiyaç yok. Her ne kadar meşgul olsak da, ne kadar problemle uğraşmak zorunda kalsak da, onların bizim sesimizi duymak istediklerini fark etmemiz gerekiyor. İşte annelerimize teşekkür etmemiz için, diğer birçoğunun yanı sıra, 7 önemli sebep:

1-Beni dünyaya getirdiğin için teşekkürler

Beni dünyaya getirerek, 9 ay boyunca rahatsız ve aç gezmeyi, uzun bir süre uykusuz kalmayı göze aldın. Geceler boyu benim ağlama seslerimle uyandın. Ve bunları sadece beni bir gün kucağına alma umuduyla ve sevgi dolu yüreğinle yaptın.

Bunun ne kadar büyüleyici olduğunun farkında mısın? Ben daha gerçek değilken bile sevdin beni; sadece yüzüme bakabilmek için hayatını askıya almaktan çekinmedin. Bu, birinin benim için yapabileceği en büyük şeydi.

2- Bana öğrettiğin için teşekkürler

Bana konuşmayı, yürümeyi, koşmayı, bisiklet sürmeyi öğrettin. Ama koşulsuz şartsız sevebilmeyi, her şeyin güzel olacağını ve kalp ağrılarının iyileşeceğini de. Saçmalamakta hiçbir sakınca olmadığını, ağlayana kadar gülmeyi ve hata yapmayı öğreten de sendin. Bana ben olmayı öğrettin. Şimdiye kadar bunun ne kadar müthiş bir şey olduğunu hiç fark etmemiştim.

3- Hissettiğin için teşekkürler

Ben düştüğümde senin canın acıdı. Çıkan dişimi yastığın altına koymak için benim kadar heyecanlandın. Biri kalbimi kırdığında, göğüs kafesimde hissettiğim acının aynısını sen de hissettin. Başarılarımda neşemi paylaştın, başaramadığımdaysa korkumu…

Bana sonsuz sevgini sundun. Eskiden bana, ben ne hissediyorsam aynısını hissettiğini söylediğinde, bunun gerçek olmadığını düşünürdüm; ancak şimdi gerçek olduğunu anlıyorum. Attığım her adımda bütün kalbinle benimleydin. Benimle birlikte acı çektin, ağladın, güldün.

4- Beni engellediğin için teşekkürler

Geçmişte bunun için senden nefret ettiğim anlar oldu; ama şimdi anlıyorum. Aslında bunu tam olarak anlayabilmek için büyüyüp bir yetişkin olmam gerekti. Fakat şimdi telefonumu neden aldığını, bazen neden beni odama kapattığını anlayabiliyorum. Bu sayede her hareketimin bir sonucu olduğunu ve bazen bu sonuçların hoşuma gitmeyebileceği öğrendim. Bu sayede düşünmeyi öğrendim. Bütün bu yaptıkların, büyürken bana çok yardımcı oldu.

5- Ben olmama izin verdiğin için teşekkürler

Sonradan pişman olacağımı bildiğin halde saçlarımı kestirip boyatmama izin verdiğin için teşekkürler. Aslında hiç sevmediğin halde, dövme ve piercing yaptırmama ses çıkarmadığın için teşekkürler. Sırf istiyorum diye gülünç bir şekilde giyinmeme izin verdiğin için teşekkürler.

Eğer kendim olmama izin vermeseydin, kim olduğumu ve kim olmak istemediğimi asla bilemezdim. Ayrıca, beni durdurmuş olsaydın, şu an komik #TBT fotoğraflarım da olmazdı.

6- Gitmeme izin verdiğin için teşekkürler

O zamanlar, bunun nasıl büyük bir şey olduğunu anlamamıştım, ama şimdi anlıyorum. Beni korudun, kolladın ve hissettiğim her şeyi sen de içinde hissettin. Hayatını bana adadın. Ve sonra gittim. Okul için evden ayrıldım, ardından işe başladım, derken eve uğramak için neredeyse hiç zamanım kalmadı. Evden uzakta geçirdiğim günlerde ise, bunun sende nasıl bir etkisi olduğunu hiç düşünmedim.

Ben her koşarak yanına geldiğimde, beni bir gün tekrar gideceğimi bilerek kollarına aldın. Her seferinde gitmeme izin vereceğini, beni durdurmaya çalışmayacağını biliyordum. Ama şu an, ilerleyen yaşım sayesinde, aslında gitmeme izin vermeni hiç istemediğimi fark ediyorum. Ondan ayrılmak canını çok acıttığı halde küçük yavrunun hayallerinin peşinden koşmasını seyrettin.

7- Sen olduğun için teşekkürler

Sen çok güzelsin, hem için hem dışın çok güzel. Benim için çok şey yaptın. En son kendini düşündün. Önceliğin hep bendim. Benim harika anılar biriktirmemi sağladın, yaşamımı nasıl sürdüreceğimi öğrettin. Ama hepsinden önemlisi, nasıl anne olunacağını öğrettin. Ebeveyn olma çıtasını gözümde öyle yükselttin ki, kendi evlatlarım için senin yaptıklarının yarısını bile yapabilirsem, kendimle gurur duyacağım. Sen bana iyi bir eş, iyi bir arkadaş, iyi bir öğretmen olmayı ve daha birçok şeyi öğrettin.

Biliyorum ki, bu birkaç teşekkür senin beni yetiştirirken yaptığın şeyler karşısında çok az kalıyor. Ama yine de bu teşekkürlerin kalbimin derinliklerinden geldiğini söylemek istiyorum. En iyi arkadaşım ve koruyucu meleğim olduğun için teşekkürler. Hepsinden önemlisi, benim annem olduğun için teşekkürler.  Seni çok seviyorum.

Kaynak:

elitedaily.com