Bir yıl daha biterken, yılı nasıl kapattığımızı değerlendirmenin zamanı geldi. Yılın başında defterime yazdığım yeni yıl hayallerimin ne kadarı gerçekleşti, tam bitmeyenlerde ne durumdayım diye hepsinin üzerinden geçmeyi seviyorum. Bu bana hem yaşadığım güzel olayları, hem de neyi ne için yaptığımı hatırlatıyor.
Bu sene, benim için uzun zaman sonra hayatımda en majör değişiklikleri yaşadığım bir seneydi. Kariyer değişikliği, şehir değişikliği derken şu an geriye dönüp bakınca hepsini nasıl yaptığıma ben de şaşırabiliyorum. O yüzden bu yıl, sene sonu değerlendirmem uzun sürecek gibi görünüyor!
Geçtiğimiz senelerde her Aralık ayında yeni yıla dair hayallerimi, hedeflerimi, isteklerimi on yılı aşkın süredir benimle olan defterime yazardım. O defteri sadece benim için önemli zamanlarda açtığım için, yılda dört-beş kereden fazla hayallerime göz atma fırsatım olmuyordu. Gündemimde olanları ister istemez takip ediyor olsam da, sene sonunda o yılı değerlendirirken bazı hedeflerimi hatırlamıyordum bile. O zaman anladım ki hayallerimiz kadar önemli olan bir diğer şey de onları nasıl dilediğimiz!
2021’de hayallerimi, hedeflerimi, isteklerimi içeren bir vizyon panosu hazırladım. Her gün en az bir kez bakacağım şekilde yerleştirip kullandım. Panoma her baktığımda, her bir hedefimde ne aşamada olduğumu gözden geçirme fırsatı buluyor, bir sonraki adımımı düşünüyordum. Panodaki görsellere bakarken tekrar motive oluyor, gerçekleştirdiğimde yaşayacağım mutluluğu duyumsuyordum. Ve bu yazıyı yazmadan hemen önce vizyon panoma tekrar baktığımda bazı hayallerimin aklımdaki şekilde, bazılarınınsa hiç beklemediğim fırsatlarla karşıma çıkarak gerçekleştiğini görüyorum.
Vizyon panomu hazırlarken panoya eklediğim bazı isteklerimi “Bu yıl belki olmaz ama yine de ekleyeyim” diye ikilemde kalarak koyduğumu hatırlıyorum. Ama onların yıl bitmeden gerçekleşmiş olmasına ben de şaşırıyorum! Yüzde yüz gerçekleşmeyenler de var elbet, ama her gün üzerinden geçtiğim için hepsinde aşama kaydettim ve kaydetmeye devam ediyorum.
Neden işe yaradı diye düşündüğümde, vizyon panosu bir hedef listesi yapmaktan çok daha fazlası. Düzenli kullandığımızda hayallerimizi, hedeflerimizi, isteklerimizi görselleştirme tekniği ile bilinçaltımıza yerleşiyor. Böylece hayallerimize ulaşabilmek için ihtiyacımız olan kaynakları hayatımıza çekmeye başlıyoruz.
Bu yılı kapatırken bazı olumsuzluklar sebebiyle hayal kurmayı unutmuş olabilirsin. Potansiyelini tekrar hatırlaman ve kendine odaklanarak hayallerine ulaşmak için adım atmana alan açmak niyetimle 2022 Vizyon Panosu Atölyesi’ni oluşturdum. 26 Aralık Pazar, 12.00-15.00 arasında Zoom üzerinden hayallerini gerçekleştirmek isteyen kişiler olarak buluşacağız. Yılın son Pazar gününde kendimiz ve hayallerimiz için üç saat ayırıp nasıl dileyebileceğimizi öğreneceğiz. Atölyede “Vizyon panosu nedir, nasıl işler, nasıl hazırlanır ve nasıl kullanılır?” gibi soruların yanıtlarını tüm detaylarıyla önce teoride öğrenip sonra birlikte kendi vizyon panolarımızı oluşturacağız.
Eğer sen de hayallerini gerçekleştirmek için adım atmak istiyorsan bu formla bilgilerini bırakarak;
- atölye içeriğini,
- atölyeye katılmanın neden iyi bir fikir olduğunu,
- atölye kazanımlarını ve
- ücret bilgisi gibi diğer tüm detayları içeren e-postayı alabilirsin.
2022 Vizyon Panosu Atölyesi’ne dair sorularını dilersen Instagram hesabımdan da iletebilirsin.
Dilerim 2022 hayallerini gerçekleştirebileceğin bir yıl olur!
Benim içimi ısıtan ve umutla dolduran Birhan Keskin’in Kargo şiirinden bir alıntı bırakıyorum sana:
Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. Lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok burada dursun.
Şuraya bir cümle koydum. Bırak, acımızı birileri duysun. Hem zaten şiir niye var? Dünyanın acısını başkaları da duysun!
Acı mıhlanıp bir kalpte durmasın. Ortada dursun. Olur ya biri eline alır okşar, biri alnından öper. Az unutursun.
Buraya tabiatı koydum. Ağaçları, suyu, ovayı, dağı. Onlar bizim kardeşimiz, çok canın sıkılırsa arada onlarla konuşursun.
Buraya, küçük mutlu güneşler koydum. Günlerimiz karanlık ve çok soğuyor bazı akşamlar, ısınırsın.
Buraya, bir inanç bir inat koydum. Tut ki unuttun, tekrar bak, o inat neyse, sen osun.
Buraya yolun yokuşunu koydum. Bildiğim için yokuşu. Zorlanırsa nefesin, unutma, ciğer kendini en çabuk onaran organ, valla bak, aklında bulunsun.
Buraya umutlu günler koydum. Şimdilik uzak gibi görünüyor, ama kim bilir, birazdan uzanıp dokunursun.
İlginizi çekebilir: Marie Kondo ile Hayatına Neşe Kat: Günlük yaşantımıza uyarlama yolları